«وای بر احوال فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان!».

روزی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از کوچه‌ای می‌گذشتند. نگاه مبارکشان به گروهی از کودکان افتاد که در حال بازی بودند. پیامبر در همان حال فرمودند: «وای بر احوال فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان!». اصحابی که حضور داشتند از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) سئوال کردند: یا رسول الله! پدرانشان مشرک‌اند؟!
پیامبر اسلام فرمودند: «نه بلکه پدران مؤمن و مسلمان دارند».
اصحاب پرسیدند: پس علت تأسف شما چیست؟
پیامبر فرمودند: پدران و مادران آخرالزمان، بیشتر توجه خود را صرف برآوردن نیازهای مادی فرزندان خود نموده و از تربیت دینی آن‌ها غافلند. برخی از آن‌ها، چیزی از واجبات و فرائض را به فرزندانشان نمی‌آموزند و اگر فرزندی شخصاً برای یادگرفتن احکام اقدام نمود، او را از این کار باز می‌دارند و به بهره‌ی بسیار اندکی از دنیا برای آن‌ها راضی می‌شوند.
آنگاه پیامبر فرمودند: «من از آن‌ها بیزارم و آن‌ها نیز از من بیزارند».(۱)
با کمی تأمل در این فرمایش و اندرز تاریخی پیامبر بزرگوار اسلام، به درستی اهمیت تربیت فرزندان برای ما روشن خواهد شد و در می‌یابیم که به عنوان پدر و مادر، چه وظیفه سنگینی در قبال فرزندان خود، تربیت دینی و معنوی آن‌ها و تیز کردار و اعمالشان داریم.

فرزندان، حقوق بسیاری بر پدر و مادر دارند و تربیت صحیح و آشناسازی با دین و وظایف فرزند، در قبال دستورات دینی و شرعی از جمله مهم‌ترین این حقوق فرزند بر پدر و مادر و دارای اهمیت بسیار فراوانی است. این اهمیت آنگاه برای ما بیشتر روشن می‌شود که به این سخن امام سجاد(علیه‌السلام) بنگریم: «و امّا حق فرزند تو، بر تو این است که بدانى وجود او از نیک و بدش در این جهان مربوط به تو است».(۲)

البته باید به این نکته نیز توجه داشت که آشنا کردن فرزندان با مسایل دینی و عقیدتی، بنا به توصیه دین مبین اسلام بر حسب سن فرزندان شرایط خاصی دارد. برخی خانواده‌های مذهبی سعی‌شان بر این است که تمام مسائل دینی را به کودکانشان بیاموزند و در این راه دچار افراط شده و در نتیجه کودکان از اموری که مقتضای سنشان است، باز مانده و نمی‌توانند از عهد امور اجتماعی و عاطفی خود برآیند.
این والدین هم اشتباهی بزرگ  مرتکب می‌شوند؛ همان طور که اسلام عزیز همیشه و در هر زمینه‌ای میانه روی و تعادل را پیشنهاد می‌کند نه باید افراط کرد و نه تفریط، بلکه باید در آموزش کودکان به خصوص در مسایل مذهبی، با توجه به سن او به صورت کلامی یا عملی آموزش داد.
از آنجایی که «فرزند جگرگوشه مؤمن است، اگر پیش از پدر بمیرد، براى او شفاعت می‌کند؛ و اگر بعد از پدر بمیرد، استغفار می‌کند و خداوند در اثر استغفار فرزند، پدر را می‌بخشد».(۳)
سعی کنیم در تربیت دینی فرزندان خود، همت کنیم و با توجه به دستورات اساتید اخلاق، فرزندانی صالح و ذخیره‌ای نیکو تربیت نماییم.

منابع
۱- بحارالانوار، ج ۲۳، ص ۱۱۴.
۲- مجلسى، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۶، روایت ۱.
۳- طبرسى، فضل بن حسن، مکارم الاخلاق.